Historijski razvoj Fakulteta
Prirodno-matematički fakultet je organizaciona jedinica Univerziteta u Sarajevu koja daje ogroman doprinos u naučnoj prepoznatljivosti i vidljivosti Univerziteta u Sarajevu, ne samo u regionalnim nego i u globalnim svjetskim okvirima.
O tome svjedoče naučni uspjesi naših bivših studenata koji su sadašnji zaposlenici Prirodno-matematičkog fakulteta ili su zaposlenici renomiranih univerziteta i insititucija diljem svijeta.
Začeci razvoja prirodne i matematičke nauke u Bosni i Hercegovini u modernom smislu potiče od osnivanja Zemaljskog muzeja u Sarajevu (1888. god.). Izučavanje ovih nauka na fakultetima počinje od formiranja pojedinih fakulteta poput Poljoprivredno-šumarskog, Medicinskog, Tehničkog fakulteta, Više pedagoške škole i drugih.
Prvo objedinjavanje prirodnih i matematičkih nauka na Univerzitetu u Sarajevu desilo se nakon Uredbe Vlade Bosne i Hercegovine od 14. 02. 1950. godine, kojom je osnovan Filozofski fakultet sa dva odsjeka: Filozofski odsjek i Odsjek prirodnih i matematičkih nauka. Tadašnji Savjet matičara sačinjavali su profesori: Anto Babić, Mladen Deželić, Husnija Kurt, Aleksandar Sabovljev i Stjepan Urban. Prvi dekan Filozofskog fakulteta bio je Ante Babić. Na sjednici održanoj 11. 10. 1950. godine izvršen je izbor šefova novonastalih katedri:
- Katedra istorije jugoslavenskih književnosti i srpskohrvatskog jezika,
- Katedra za strane jezike,
- Katedra za historiju,
- Katedra za geografiju,
- Katedra za matematiku i fiziku,
- Katedra za hemiju i fiziku,
- Katedra za orijentalnu filologiju.
Godine 1960, odlukom nadležnog organa Narodne republike Bosne i Hercegovine (Službeni list broj 50/60) Prirodno-matematički fakultet je izdvojen iz okvira Filozofskog fakulteta i postao samostalna naučno-nastavna ustanova, koja objedinjava prirodne i matematičke nauke u čijem sastavu se nalaze naučno-nastavni odsjeci:
- Odsjek za biologiju,
- Odsjek za fiziku,
- Odsjek za geografiju,
- Odsjek za hemiju,
- Odsjek za matematiku.
Svaki nastavno-naučni odsjek predstavlja zaokruženu nastavnu i naučnu cjelinu, koja se sastoji iz nastavno-naučnih katedri, naučnoistraživačkih centara i instituta.
Sjedište fakulteta je bilo u zgradi današnje Gazi Husrev-begove medrese, na uglu nekadašnje ulice Maršala Tita (br. 114) i Đulagine.
Predavanja iz organske hemije, a kasnije i biohemije, održavala su se na Hemijskom institutu Medicinskog fakulteta, a iz fizike na Institutu za fiziku Medicinskog fakulteta. Predavanja iz matematike slušala su se sa studentima Arhitektonskog fakulteta, a tehnologija na Ekonomskom fakultetu. Dio praktikuma iz hemije bio je smješten u dvorišnom aneksu stare zgrade.
Na plenarnom zasjedanju Skupštine Bosne i Hercegovine 1950. godine jednoglasno je prihvaćen prijedlog prof. dr. Mladena Deželića o pristupanju izgradnji Instituta za hemiju i fiziku. Statuti Instituta za hemiju i fiziku kao i program investicione izgradnje predati su Rektoratu 14. 10. 1950. godine.
Narodni odbor Skupštine Novo Sarajevo, 16. 01. 1959. godine dodijelio je lokaciju za izgradnju Instituta za hemiju i fiziku u Sarajevu, u tadašnjoj ulici Vojvode Putnika 43, (sada Zmaja od Bosne 35) po projektu profesora Juraja Neidhardta. Izgradnja Instituta za hemiju i fiziku današnjeg fakulteta u kojem su smješteni odsjeci za fiziku, hemiju i matematiku počela je 1962. godine.
Dvije godine nakon početka izgradnje (1964. god.) završeno je moderno arhitektonsko zdanje, zgrada Instituta za fiziku i hemiju (sada Prirodno-matematičkog fakulteta) sa funkcionalnim unutrašnjim rasporedom prostora, sa tada najsavremenijim laboratorijima po ugledu na fakultete Zapadne Evrope. Nakon osamostaljenja (1960. god.), razvoj Fakulteta bio je permanentno obilježen pozicioniranjem matičnosti prirodnih i matematičkih nauka na Univerzitetu u Sarajevu i sveukupnom sistemu obrazovanja i nauke u Bosni i Hercegovini.